{ "title": "Dut Çiçeği", "image": "https://www.dut.gen.tr/images/Dut-Cicegi-21.jpg", "date": "19.01.2024 04:34:35", "author": "gökhan gülkal", "article": [ { "article": "
Dut Çiçeği, yurdumuzda da pek çok türüne rastlanan ve hepimizin yakından tanıdığı dut ağacının çiçeğidir. Dut ağacı gerek meyvesi gerekse ipekçilikte yararlanılan yaprakları nedeniyle yetiştirilir. İpek böceğinin en sevdiği besinler arasında yer alan yaprakları nedeniyle dut ülkemizde Bursa ve çevresinde eskiden beri yaygın olarak üretilmektedir ve bu bölgeyle özdeşleşmiştir.

Dutun anavatanı Uzakdoğu ülkeleridir. Japonya ve Çin'in daha eski çağlardan beri ün yapmış olan ipekli kumaşlarının kökeni geniş dut ağacı kültürüne dayanırdı. Ancak ne yazık ki son yıllarda doğal ipeğin yerini endüstriyel sentetik ipek neredeyse tamamen almış bulunmaktadır. Bu nedenle dut ağacı da ipek böceği yetiştiriciliği içindeki önemini hemen hemen kaybetmiş durumdadır.

Dut çiçeğinin ağacı pek büyük bir ağaç sayılmaz. Fakat gövdesi oldukça dallı budaklıdır. Yaprakları dantel gibi girintili çıkıntılı, büyük ve sıktır.

Dut çiçekleri ayrı ayrı değil, kümeler halinde yetişirler. Bu da dutun önemli özelliklerindendir. Başka bir önemli özelliği de erkek ve dişi organlarının ayrı ayrı çiçeklerde yer almasıdır. Dutun meyvesi dişi çiçeklerin döllenmesiyle meydana gelir. Meyveler küçük ve etlidirler ve böğürtlene benzerler. Dişi dut çiçeğinin meydana getirdiği bu meyve aslında çok sayıda küçük meyvecik topluluğudur. Bu topluluktaki her bir meyveciğe kapçık meyve adı verilir. Bunlar aslında içi öz sıvısıyla dolu yumuşak keseciklerdir.

En çok bilinen dut türleri Beyaz dut ve Kara duttur. Asya ve Kuzey Amerika'da pek çok dut türüne rastlanır. Bunlar arasında en ünlüleri ise Kırmızı Dut, Moğol dutu, Altın sarısı dut ve Ekşi duttur.

Beyaz dut Uzakdoğu'nun karakteristik bitkilerindendir. 12. Yüzyıla doğru Batı'da tanınmaya başlamıştır. Beyaz dut çiçeği nisan -mayıs aylarında açar. Ağacın yaprakları ince ve tüysüzdür, rengi ise tatlı bir yeşil tonundadır. Meyveler beyaz ve pembe arasında değişen renklerdedir.

Kara dutun anavatanı İran ve Anadolu'dur. Çok eski çağlarda bu bölgelerden Avrupa'ya yayılmıştır. Ağacının gövdesi beyaz dut kadar sağlam olmakla birlikte boyu daha ufaktır. Meşin gibi sert olan yapraklan koyu yeşil renktedir. Yaprağın alt yüzünde incecik tüyler vardır. Kara dut çiçeği önce yeşil olgunlaştıkça kararan meyvelere dönüşür.
" } ] }