Dut çiçeği, ülkemizde de sıkça rastlanan ve hepimizin yakından tanıdığı dut ağacının çiçeğidir. Dut ağacı, hem meyvesi hem de ipekçilikte yararlanılan yaprakları nedeniyle yetiştirilir. İpek böceğinin en sevdiği besinler arasında yer alan yaprakları nedeniyle dut, ülkemizde özellikle Bursa ve çevresinde eskiden beri yaygın olarak üretilmektedir ve bu bölgeyle özdeşleşmiştir.

Dutun anavatanı Uzakdoğu ülkeleridir. Japonya ve Çin, eski çağlardan beri ün yapmış olan ipekli kumaşlarının kaynağı olarak geniş dut ağacı kültürüne dayanırdı. Ancak son yıllarda doğal ipeğin yerini endüstriyel sentetik ipek neredeyse tamamen almıştır. Bu nedenle dut ağacı da ipek böceği yetiştiriciliği içindeki önemini büyük ölçüde yitirmiş durumdadır.

Dut çiçeğinin ağacı, büyük bir ağaç sayılmasa da oldukça dallı budaklıdır. Yaprakları dantel gibi girintili çıkıntılı, büyük ve sıktır. Dut çiçekleri ayrık değil, kümeler halinde yetişir. Bu, dutun önemli özelliklerinden biridir. Diğer bir öne çıkan özelliği ise erkek ve dişi organlarının ayrı ayrı çiçeklerde yer almasıdır. Dutun meyvesi, dişi çiçeklerin döllenmesiyle meydana gelir. Meyveler küçük ve etlidir, böğürtlene benzerler. Dişi dut çiçeğinin meydana getirdiği bu meyve aslında çok sayıda küçük meyvecik topluluğudur. Bu topluluktaki her bir meyveciğe kapçık meyve adı verilir. Bunlar aslında içi öz sıvısıyla dolu yumuşak keseciklerdir.

En çok bilinen dut türleri beyaz dut ve kara duttur. Asya ve Kuzey Amerika'da pek çok dut türüne rastlanır. Bunlar arasında en ünlüleri şunlardır:

Beyaz dut, Uzakdoğu'nun karakteristik bitkilerindendir. 12. yüzyıla doğru Batı'da tanınmaya başlanmıştır. Beyaz dut çiçeği, nisan-mayıs aylarında açar. Ağacının yaprakları ince ve tüysüzdür; rengi ise tatlı bir yeşil tonundadır. Meyveler beyaz ve pembe arasında değişen renklerdedir.

Kara dutun anavatanı İran ve Anadolu'dur. Çok eski çağlarda bu bölgelerden Avrupa'ya yayılmıştır. Ağacının gövdesi beyaz dut kadar sağlam olmakla birlikte boyu daha kısadır. Meşe gibi sert olan yaprakları koyu yeşil renktedir. Yaprağın alt yüzünde incecik tüyler bulunur. Kara dut çiçeği, önce yeşil, olgunlaştıkça kararan meyvelere dönüşür.

Dut ağacı sadece meyvesi ve yaprakları ile değil, aynı zamanda çeşitli tıbbi özellikleri ile de bilinir. Dut yaprakları, antioksidan özelliklere sahip olup, çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılır. Ayrıca dut meyvesi, vitamin ve mineral bakımından zengindir ve bağışıklık sistemini güçlendirici etkileri bulunmaktadır.